ارتباط ناتوانی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با اختلال عملکرد ادراری- جنسی

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی مزمن سیستم عصبی مرکزی و یکی از علل ناتوانی پیشرونده در افراد جوان که از توان جنسی برخوردارند، می‌باشد. این ناتوانی می‌تواند با مشکلات ادراری و جنسی که تمامی ابعاد زندگی آنها را متأثر می کند، همراه باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ناتوانی با اختلال عملکرد ادراری - جنسی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- ‌همبستگی در سال ۱۳۹۲ بر روی ۷۸ زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه‌کننده به درمانگاه اعصاب بیمارستان قائم (عج) انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم مشخصات فردی همراه با سؤالات مربوط به مشکلات ادراری، مقیاس سطح ناتوانی کروتزکه و پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 19) و روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بیماران در دو سطح ناتوانی خفیف (۶/۵۲%) و متوسط (۴/۴۷%) شرکت داشتند. بیشترین و کمترین فراوانی به ترتیب در حوزه رضایت‌مندی (۶/۴۳%) و درد جنسی (۳/۱۰%) بود. ۳۰ نفر (۵/۳۸%) در بیش از سه حوزه اختلال عملکرد جنسی دچار مشکل بودند. در ارتباط با شیوع اختلالات ادراری، بیشترین و کمترین فراوانی به ترتیب مربوط به فوریت در دفع ادرار (۳۰%) و بی‌اختیاری ادراری (۵/۲%) بود. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، ارتباط آماری معکوس و معنی‌داری بین سطح ناتوانی و اختلال عملکرد جنسی وجود داشت (٠٠۱/٠=p، ۶۱/٠- =r). بر اساس تحلیل رگرسیون، سطح ناتوانی متوسط، سن بالا، سال­های تشخیص بیماری و نوع بیماری عود کننده - بهبود یابنده، بیشترین تأثیر را بر اختلال عملکرد جنسی داشتند. نتیجه‌گیری: بروز اختلالات ادراری - جنسی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تمامی ابعاد زندگی را تحت تأثیر قرار می­دهد، بنابراین در ارزیابی بیماران باید تمرکز بیشتری بر این اختلالات داشت و زمینه جهت اجرای برنامه­های توانبخشی برای بیماران فراهم گردد.